Het dekken van een tafel wordt een ritueel waarin in alle vrijheid voor iedere gast individuele keuzes gemaakt kunnen worden. Iets wat zo universeel is als eten en drinken krijgt in de vormentaal van Ann Demeulemeester een nieuw élan dat in al haar vroegere werk is terug te vinden: de spanning tussen fragiliteit en kracht, licht en schaduw: poëzie aan tafel.